Jak zostać rezydentem podatkowym?

Comment

Biznes Finanse
przedsiębiorca za biurkiem

Według prawa podatkowego rezydencja podatkowa oznacza miejsce zamieszkania osoby fizycznej do celów podatkowych.
Określenie rezydencji podatkowej dla danego przedsiębiorcy jest istotne ze względu na fakt, iż pozwala określić, kto i w jakim zakresie podlega opodatkowaniu w konkretnym państwie.

Co to jest rezydencja podatkowa?

Terminowi ‘rezydencja podatkowa’ może towarzyszyć pojęcie ‘nieograniczonego obowiązku podatkowego’. Na przykład: W Polsce nieograniczony obowiązek podatkowy oznacza, że dana osoba jest objęta koniecznością opodatkowania przed polskim fiskusem wszystkich osiągniętych dochodów, nawet tych za granicą.

Wpływ na określenie rezydencji podatkowej osoby fizycznej ma wiele czynników. Przede wszystkim bierze się pod uwagę miejsce, w którym przedsiębiorca ma najwięcej zobowiązań osobistych, takich, jak: rodzina, przyjaciele, miejsce aktywności społecznej, kulturalnej, politycznej, obywatelskiej itd. Najważniejszym z wyżej wymienionych czynników jest miejsce przebywania rodziny danej osoby fizycznej (współmałżonek, dzieci).

Miejsce prowadzenia działalności

Kolejną rzeczą stanowiącą o rezydencji podatkowej przedsiębiorcy jest miejsce, jego działalności gospodarczej, swoiste centrum. Pod tym określeniem należy dopatrywać się kraju, w którym rezydent prowadzi szeroko rozumianą działalność zarobkową, posiada polisy ubezpieczeniowe, majątek, kredyty, a także konta bankowe. Jeżeli istnieje kilka takich miejsc, pod uwagę brane jest to, z którego pochodzi najwięcej dochodów.

Inne publikacje  Karta czy gotówka? A może oba rozwiązania jednocześnie?

Czas przebywania

Jednym z czynników mających wpływ na zostanie rezydentem podatkowym, jest czas przebywania na terenie danego państwa. W wypadku Polski okres taki musi wynosić 183 dni. Jest to czas, który może zostać przerywany kolejnymi wyjazdami oraz powrotami.

A zatem podsumowując – głównymi kryteriami branymi pod uwagę przy ustalaniu rezydencji podatkowej osoby fizycznej są:
• Miejsce zamieszkania
• Powiązania osobiste i gospodarcze z danym krajem
• Swobodne przebywanie
• Obywatelstwo
• Wzajemne porozumienie organów państw w kwestii ustalenia rezydencji podatkowej danej osoby.

Wyżej wymienione reguły występują po sobie w dokładnie takiej kolejności, jeżeli chodzi o priorytetowość w procesie ustalania rezydencji podatkowej osoby fizycznej.

Złamanie rezydencji

W wypadku tzw. złamania rezydencji podatkowej, czyli naruszenia czynnika, który o niej bezpośrednio zdecydował, należy jak najszybciej zdobyć certyfikat rezydencji podatkowej wydany przez odpowiednie organy danego państwa. Niedopilnowanie tego może być bardzo odczuwalne w skutkach dla rezydenta, nie tylko finansowych.

Ustalenie rezydencji podatkowej jest procesem wielopłaszczyznowym oraz wieloaspektowym. Powinien on być dokonywany przy solidnym oparciu o prawa podatkowe – przepisy ustaw, a także umowy orzekające o uniknięciu tzw. podwójnego opodatkowania. Prawidłowe określenie rezydencji podatkowej ma kolosalne znaczenie w prawidłowym rozliczaniu dochodów dla celów podatkowych.

Kwestię rezydencji podatkowej w Polsce reguluje art. 3 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Więcej o rezydencji podatkowej znajdziesz na https://faktoria.pl/porada/rezydencja-podatkowa.

Inne publikacje  Ile kosztuje Cię wydruk, czyli nowe metody optymalizacji kosztów

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *